Artykuł partnera
Gdy dziecko rośnie i staje się coraz bardziej samodzielne, telefon komórkowy będzie już nie tylko zabawką, ale praktycznym i potrzebnym narzędziem kontaktu z rodzicami i rówieśnikami. Czy lepszym wyborem dla dziecka będzie telefon na kartę, czy na abonament? Przedstawiamy wady i zalety obu rozwiązań.
Karta czy abonament – co lepiej wpłynie na rozwój dziecka?
Odpowiadając na pytanie, czy dla dziecka lepszy będzie telefon na abonament, czy na kartę, warto wziąć pod uwagę, który z nich lepiej nauczy dziecka odpowiedzialności i pozwoli zrozumieć, że usługi telekomunikacyjne kosztują. Karta wydaje się lepszym rozwiązaniem pod tym względem. Posiada proste i zrozumiałe nawet dla młodszych dzieci reguły. Więcej rozmawiasz i piszesz dużo SMS-ów – środki szybciej znikają z karty; lepiej kontrolujesz czas rozmów i ilość SMS-ów – doładowanie wystarczy na dłużej. Podobnie wygląda kwestia mobilnego Internetu z limitem danych. Te proste zależności sprawiają, że dziecko uczy się na błędach i uświadamia sobie konieczność ponoszenia konsekwencji własnych wyborów. Z drugiej strony, dla nieco starszych dzieci, które więcej czasu poświęcają na rozmowy i SMS-y z koleżankami i kolegami oraz częściej korzystają z Internetu, lepszym rozwiązaniem może okazać się dobrze dobrany abonament.
Telefon na abonament: czy brak limitów jest dobry?
Abonament zazwyczaj pozwala na tańsze rozmowy, SMS-y czy dostęp do Internetu, a stałą miesięczną opłatę łatwiej uwzględnić w budżecie. Może jednak zdarzyć, że dziecko regularnie będzie wykraczać poza limit usług dostępny w ramach abonamentu, co oznacza dodatkowe koszty. Rozwiązaniem może być umowa z dzieckiem, że za przekroczenie abonamentu płaci w całości z własnego kieszonkowego. Innym wyjściem jest abonament bez limitów na rozmowy, SMS-y czy Internet, co może okazać się korzystniejsze z czysto ekonomicznego punktu widzenia. Takie rozwiązanie ma jednak mniejsze lub wręcz zerowe walory edukacyjne. Może też sprawić, że dziecko będzie bardzo dużo czasu spędzać z telefonem, zaniedbując inne sfery życia, co będzie wymagało interwencji rodzica. Abonament zazwyczaj wiąże się też z wielomiesięczną umową, która utrudnia skorzystanie z promocji i nowych ofert pojawiających się na rynku. Pozwala dobrać za to dobrać do umowy telefon bez konieczności płacenia za niego od razu. W przypadku młodszych dzieci, dla których będzie to pierwszy aparat, bezpieczniejszym rozwiązaniem jest jednak używany telefon, na przykład po kimś z rodziny. Zatem abonament, czy jednak karta?
Telefon na kartę – bezpieczniejsza oferta dla dziecka
Prepaid daje większą kontrolę wydatków, bo nie ma możliwości wydania większej kwoty niż posiadana na koncie. Dziecko zyskuje dodatkowo nowe umiejętności, na przykład włączając na telefonie kody (choćby te pozwalające sprawdzić ilość dostępnych środków). Większość operatorów oferuje również szybką i wygodną możliwość doładowania telefonu online (sprawdź na przykład: https://doladowania.orange.pl/), co będzie z kolei wygodne dla rodzica. Wreszcie, z oferty na kartę łatwiej w dowolnym momencie zrezygnować i przejść na abonament, bo użytkownika nie wiąże długoterminowa umowa.
Telefon na kartę dla dziecka – również w kryzysowych sytuacjach
Od stycznia 2017 roku numer trzeba jednak zarejestrować – do czego wymagany jest dowód osobisty – nie ma więc możliwości, że dziecko kupi sobie starter bez wiedzy rodzica. Z drugiej strony, w przypadku braku środków na koncie dziecko nie będzie miało możliwości zadzwonienia do rodzica, nawet w naprawdę ważnej sprawie. Wielu operatorów oferuje jednak usługę rozmowy na koszt odbiorcy lub wysłanie bezpłatnego SMS-a z prośbą o kontakt, co może być rozwiązaniem w takich sytuacjach. Wadą telefonu dla dziecka na kartę mogą być też dla rodzica ciągłe prośby o doładowanie telefonu, warto więc ustalić jasne zasady w tym zakresie. Przykładowo, można ustalić, że określoną część kwoty doładowania dziecko pokrywa z własnego kieszonkowego.
Podsumowując, prepaid jest lepszym i bezpieczniejszym rozwiązaniem, szczególnie na początek i dla młodszych dzieci, które nie mają jeszcze tak dużych potrzeb w zakresie kontaktu telefonicznego z rówieśnikami.
