Artykuł sponsorowany
Nano-materiały od pewnego czasu wykorzystywane są w technice drukowania. Za ich pomocą możliwe jest wykonywanie zaawansowanej elektroniki, takiej jak choćby wytwarzanie mikrochipów stosowanych w układach elektronicznych. Dotychczas jednak technologia ta była bardzo droga w użyciu, stąd też nie wykorzystywano jej zbyt często w “cywilnej” elektronice. W ostatnich czasach to jednak się zmienia, a nano-drukarki stają się coraz tańsze i pozwalają na wykorzystywanie nano-druku w coraz bardziej powszechnych zastosowaniach.
Potrzebne urządzenia
Aby drukowanie nano-materiałów mogło odbywać się w odpowiedni sposób, potrzebny jest przede wszystkim odpowiedni sprzęt. Ten dotychczas był bardzo drogi i dlatego wykonywanie elektroniki w ten sposób zarezerwowane było tylko dla wyjątkowych zastosowań. Dlatego też nano-druk stosowany był przede wszystkim w wojskowości i tym podobnych gałęziach przemysłu. Czytając raport espi możemy się o tym dobitnie przekonać. Wcale nie oznacza to jednak, że technologia również na tym polu nie poszła mocno do przodu w ostatnich latach. Tak właśnie się stało, dlatego też drukowanie nano-materiałów stało się dostępne dla o wiele szerszego spektrum przemysłowego. Specjalne urządzenia, zwane nano-drukarkami, są dziś dostępne praktycznie dla każdej większej firmy, która wykonuje za ich pomocą zaawansowane układy elektroniczne. Można też wykorzystywać je do innych zastosowań, np. tworząc biosensory, który w innym przypadku nie mogłyby powstać. Trzeba przyznać, że technologia ta ma szansę zrewolucjonizować świat elektroniki.
Przebieg procesu
Aby drukowanie nano-materiałów mogło być skuteczne, potrzebne są nie tylko odpowiednie urządzenia, które będą wykonywać ów proces. Oprócz nano-drukarek potrzebny jest też specjalny “tusz”, który będzie mógł być rozprowadzany po materiale. Nie można do tego celu wykorzystywać żadnych specyfików, które znamy z tradycyjnego drukowania laserowego lub atramentowego. NanoInk to substancja zawierająca w sobie mikroskopijne fragmenty srebra, które odpowiadają za przewodność zadrukowanej powierzchni. Właśnie w ten sposób możliwe jest tworzenie dróg przepływu prądu, a więc tworzenie chipów elektronicznych, procesorów, elementów takich jak tranzystory czy inne półprzewodniki. Cały proces kontrolowany jest natomiast za pośrednictwem komputerów, ponieważ jego ręczne wykonywanie nie byłoby możliwe. Jest to bowiem bardzo skomplikowane zadanie, jednak bez niego trudno byłoby sobie wyobrazić dalszą miniaturyzację elementów elektronicznych i jej rozwój.
