Miesiąc po wersji kandydującej została wydana wersja stabilna — opatrzona numerem 4.6 — środowska Xfce. Jest to lżejsze od GNOME środowisko graficzne oparte na GTK+.

Programiści wprowadzili nowości w każdym z elementów środowiska. Na pierwszy rzut oka widać ulepszony pulpit. Stosunkowo niedawno (w porównaniu do KDE i GNOME) wprowadzone ikony można teraz swobodnie zaznaczać myszką i poruszać się po nich kursorami. Po kliknięciu PPM na pulpicie można zobaczyć nowe menu, które zostało zintegrowane z Thunarem (menedżerem plików).

Zmiany nastąpiły również w panelu. Znajdziemy tam napisane od zera aplety zegara, w którym dodano zegar binarny, oraz miksera dźwięku, który korzysta z Gstreamera. Nowością jest także możliwość ukrywania ikon w obszarze powiadamiania.

Kolejną nowością jest ulepszony Thunar. Zaimplementowana została obsługa katalogów XDG, dodano plugin „ustaw obrazek na tapetę” oraz, co chyba najważniejsze, dodano wsparcie dla zaszyfrowanych urządzeń.

Menedżer okien potrafi już wykryć i zamknąć okno, które przestało odpowiadać. Oprócz tego usunięto wiele błędów oraz zoptymalizowano kompozytor. Dodano także opcję „wypełnij”, która rozszerza dane okno na tyle, na ile pozwalają to inne okna (innymi słowy: wypełnia wolną przestrzeń na pulpicie).

Z pozostałych nowości można wymienić poprawionego menedżera sesji, który obsługuje uśpienie i hibernację. Oprócz tego całe środowisko można teraz lepiej skonfigurować, dzięki nowym opcjom w menedżerze konfiguracji.

Ważniejsze zmiany łącznie z ekranami: http://www.xfce.org/about/tour