Czyli jednak Windows, a nie linux.

Przepraszam ze wtrace swoje trzy grosze, byc moze komus sie nie spodoba to co pisze, ale…

Nie rozumiem co masz na myśli przez ten cytat. Lepiej wydać 300zł na windowsa, po instalacji, która trwa ponad godzinę i cały czas trzeba być w tym czasie przy komputerze bawić się kilka godzin w szukanie i instalowanie wszystkiego co jest potrzebne (i tak co kilka miesięcy :/), czy włożyć płytę, kliknąć 5 razy dalej, wyjść po zakupy, po 30 minutach mieć gotowy do pracy system. Jeśli zwraca się uwagę na to jak wygląda system trzeba poświęcić powiedzmy godzinę na znalezienie odpowiedniego wyglądu (baza gnome-look jest spora ) i potem koło 5 minut na zainstalowanie tego?
A potem czy lepiej jest podłączyć np aparat i zacząć go używać (tzn. importować fotki czy co tam się chce zrobić) czy też może zmarnować godzinę na szukanie i instalowanie sterowników, potem podłączenie aparatu który zazwyczaj działa, a potem trzeba tylko rozpracować nowy program graficzny dodany do aparatu (ZU nie wiedzą często, że nie muszę tego używać)?

Sterowniki sa na plytach, wiec nie rozumiem skad te czasy. Podobnie jak szukanie nowych (sterownikow?) co kilka miesiecy? Kto nie chce – nie aktualizuje np sterownikow do karty graficznej. Nie mowiac o BIOSie…
Dwa – Instalacje nienadzorowane – wcale nie trzeba siedziec. Co do plug and play – Nigdy nie mialem podobnego problemu. System zawsze wykryl mi co trzeba. I tu mala dygresja. Uzywalem swego czas przez krotki czas Kubuntu – poniwaz moja wiedza odnosnie uzywania Linuksa nie jest wielka, wiec mialem problem z zainstalowaniem modemu ADSL. Ale pal licho – jakis czas temu dowiedzialem sie ze to wina sterownikow. Niestety sie na tym nie skonczylo – Kubuntu w pelnej istalacji, zainstalowal mi Amaroka, Kaffeine, ale odtworzenie mp3 nie bylo mozliwe – brak sterownikow. Ludzie, ja wnikam, dlaczego jest tak a nie inaczej. Wiem tyle ze instalacja byla pelna, na konfiguracji sie nie znam, a poniewaz system nie poradzil sobie z tym, wiec go porzucilem. W zadnym razie nie uwazam ze jest w ten sposob jakis gorszy. Jesli ktos chce, niech uzywa, ale prosze mi nie wmawiac ze w Windowsie wszystko jest takie skomplikowane. Rozpracowac GUI programu dolaczonego do apartu/skanera? No prosze, ile to moze zajac? Mam gdzies jakie system ma mozliwosci, dla mnie jako koncowego usera liczy sie to ze system po zainstalowaniu ma dzialac stabilnie (tak, tak, znam zdanie wielu ludzi na ten temat, moge Wam jedynie powiedziec ze Windows jest o wiele bardziej stabilny niz Wam sie wydaje, reszta to kwestia konfiguracji).
Martwi mnie jedna, cholera rzecz. Od paru lat sledze przerozne portale, na ktorych scieraja sie uzytkownicy a to Windowsa i Linuksa, czy rzadziej Mac'a. W przewazajacej wiekszosci jedna strona pragnie za wszelka cene udowodnic drugiej ze 'ich' system jest lepszy, etc. I po co? Jesli ktos mysli ze jego system jest lepszy, niech go uzywa. Dla mnie bardzo proste. *JA* mysle ze moj system zapewnia mi wystarczajaca stabilnosc i wygode dzialania, iz nie musze przesiadac sie na inne systemy. Amen.
P.S – Odnosnie instalacji – Nie wiem jak z system plikow w Linuksie, ale z pewnoscia istnieje podobne narzedzie, ktore umozliwia stworzenie kopii zapasowej partycji i odtworzenie jej w niecale 5 minut, jak w przypadku Norton Ghost'a. Dla chcacego, nic trudnego. Pozdrawiam.

To ja się teraz spytam: skąd ty wiesz jak zainstalować kodeki do Windows? Skąd wiesz co to są w ogóle kodeki i że to właśnie ich brakuje? Może z doświadczenia w konfiguracji systemów z rodziny Windows? A zauważyłeś, że Ubuntu (od wersji 7.10 ZTCW) posiada jeden pakiet, który instaluje większość potrzebnych rzeczy (ubuntu-restricted-extras), a w dodatku po wykryciu braku kodeków do odtworzenia plików samo proponuje ich ściągnięcie i instalację? A nawet jeśli w Windows możesz odtwarzać od razu .mp3 to czy jest tak samo z plikami XviD czy .ogg? Wiem, że .mp3 jest najpopularniejsze, ale XviD nie mniej.

Co do instalacji – na dobrą sprawę możesz przełożyć dysk ze świeżo zainstalowanym systemem (”masowym” – Ubuntu, Debianem, OpenSUSE itp., bez zrobionego pod siebie kernela) do innego komputera i ruszy. A jak trochę podłubiesz to i przekopiować partycję (musisz zmienić wtedy dowiązania w /etc/fstab, ale jest to w przeciwieństwie do Windows możliwe)

Nie istaluje kodeków pod Windows – wystarczy mi odtwarzacz z wbudowanymi dekodarami, np Dziobas Player. Co do reszty rzeczy o ktorej piszesz – nie mam pojecia. Napisalem wyraznie ze nie mam wiedzy na temat systemow typu Linuks. Mialem Kubuntu, a nie Ubuntu. Byc moze czyms sie roznia – nie wiem. Skomentowalem jedynie moje odczucia. Nie rozumiem, skad tyle agresji u niektorych osob. Moj wniosek byl taki, ze kazdy uzywa tego, co mu sie podoba/z czym latwiej pracowac. Tymczasem probuje mi sie udowdnic ze jestem wielbladem (po raz kolejny zaznaczam ze zainstalowalem po prostu system, nie majac pojecia o jego konfigurowaniu).