1-3 maja w Jadwisinie, położonym nad malowniczym Jeziorem Zegrzyńskim, odbył się już czwarty coroczny zlot Wikimedia Polska. Ta młoda tradycja każdego roku gromadzi coraz większe rzesze zainteresowanych gości oraz stałych współtwórców rozmaitych projektów Wikimedia. Tegoroczna impreza skupiła ich ponad setkę, a barw dodawało międzynarodowe towarzystwo.
Spotkanie miało dwoisty charakter: informacyjno-techniczny oraz towarzyski. Już pierwszego dnia, przed kolacją i uroczystą inauguracją, grupa administratorów, wśród których przodowali wikipedyści PMG oraz WarX, przeprowadziła luźną prelekcję na temat oznaczania wersji przejrzanych. Zaprezentowano sprawdzone metody pozwalające wyedytować ponad 100 haseł w kilka minut. Dyskutowano również o wojnach edycyjnych prowadzonych przez naukowców z podejściem dogmatycznym i o amerykanizacji anglojęzycznej Wikipedii. Przywołano także fakt przekroczenia kilka dni wcześniej liczby sześciuset tysięcy haseł w polskojęzycznej Wikipedii oraz osiągnięcia ~ 45% haseł przejrzanych.
Zgodnie z harmonogramem, tuż po kolacji Tomasz „Polimerek „Ganicz, przewodniczący stowarzyszenia, oficjalnie przywitał wszystkich uczestników konferencji. Po głośnych owacjach, wikipedyści ruszyli na plac przed Zamkiem Radziwiłów, gdzie przy radośnie skaczących iskrach z ogniska delektowali się pieczonym wieprzem (oczywiście wcześniej przerobionym na kiełbaski). Podczas wartkich rozmów, zauważyłem, że wielu wikipedystów ma problemy z kamyczkami na nerkach. Mnóstwo ludzi leczyło się drogimi lekarstwami (w formie płynnej) zakupionymi w okolicznej aptece. 😉 Dla zdrowych gości preferujących kawę i herbatę przygotowano napoje alternatywne. Impreza integracyjna trwała w najlepsze. Trudno powiedzieć, o której się skończyła, wielu ludzi pod przymusem świadomości trwania śniadania od 8 do 9 rano, kończyło proces integracyjny zaledwie o 2 nad ranem. Ci, których zmorzył sen, przespali konkurs, w którym można było wygrać nagrody ufundowane przez sponsora: pendrive’y, gogle do nurkowania i ręczniki.
Już od godziny 9.00 trwały wykłady i równolegle warsztaty w sąsiedniej sali konferencyjnej. Sobota rozpoczęła się od wykładu pt. „Prawa własności obserwacji astronomicznych” wygłoszonego przez aktywną wikipedystkę, Bożenę Czerny z Centrum Astronomicznego im. M. Kopernika.
Można było się z niego dowiedzieć, że warunkiem uzyskania dotacji na badania NASA, jest ilość powstałych publikacji naukowych, wykorzystujących materiały uzyskane przez ową agencję. Z powodu tej presji NASA uwalnia owoce swoich prac osobom, firmom i organizacjom trzecim. Dzięki temu krokowi Stanom Zjednoczonym udało się „zmonopolizować” dostęp do źródeł (uzyskać pozycję dominującą). Ilość publikacji powstała na bazie danych zebranych przez satelity amerykańskie jest prawie 100x większa niż liczba publikacji powstałych na podstawie danych zebranych przez satelity rosyjskie czy japońskie. Naukowiec, który dokonał odkrycia, wykorzystując dobra publiczne, dostaje zwykle rok ochrony, podczas którego, może zrobić ze zdobytymi danymi, co tylko zechce.
Natomiast polskie agencje astronomiczne niechętnie dzielą się wynikami swoich prac (jeśli w ogóle), gdyż państwo dotuje jednostki również wtedy, gdy są one bezużyteczne dla społeczeństwa.
Kolejny wykład poprowadził duet: mgr Martyna Różycka z NASK oraz dr Konrad Walczuk z Instytutu na rzecz Państwa Prawa. Tematem były „treści szkodliwe w internecie jako nowe wyzwania prawne”. Jako rozwiązanie problemu zaproponowano zasłanianie treści, które mogłyby wywołać szok u dziecka (pornografia, dziecięca pornografia, drastyczne zdjęcia powypadkowe). Jednym z wariantów miał być moderator zatrudniony przez ISP, który zajmowałby się filtrowaniem sieci. Wykład wywołał burzę emocji. Wielu wikipedystów uznało to za jawną cenzurę. Porównano ten krok do działalności rządu Chin i Australii. Dyskusja wywoływała u niektórych stan zapalny i ciągnęła się nawet podczas przerwy kawowej. Wykład skończył się, dopiero, gdy na środek wszedł kolejny wykładowca.
Autorem następnego wykładu był Krzysztof Siewicz, koordynator prawny Creative Commons Polska. Mówił o ochronie wolności użytkownika oprogramowania, o realizacji tej wolności poprzez wydawanie utworów na wolnych licencjach i mnogości niekompatybilnych ze sobą licencji, o specyficznych problemach z wolnymi licencjami, jakimi jest ich naturalna niewypowiadalność, podczas gdy polskie prawo zezwala na wypowiedzenie licencji. W trakcie trwania wykładu, do sali konferencyjnej wszedł Jarosław Lipszyc oraz Richard Matthew Stallman…
Wkrótce potem zaczęło się przemówienie RMS-a. Stallman mówił długo i mówił ciekawie, na temat ogólnie praw autorskich. Najpierw zarysował historię praw autorskich i początkową motywację ich wprowadzenia, by następnie pokazać na przykładach, do jakich wypaczeń doszło na przestrzeni ostatnich kilkudziesięciu lat. Zwrócił uwagę na to, że główną ideą stojącą za powstaniem prawa autorskiego było zachęcanie twórców do tworzenia, a dzisiaj jest ono wykorzystywane przez takie firmy jak Disney do odcinania 80-letnich kuponów. Opowiedział między innymi o nieudanej próbie przeforsowania idei ebooków na początku tego dziesięciolecia, która miała służyć odejściu od idei papierowych książek, którymi łatwo się można było dzielić, na rzecz DRM-owanych plików, które można było otworzyć tylko przy pomocy oprogramowania własnościowego.
Na koniec zaproponował nowy mechanizm praw autorskich, który rozwiązywałby wiele aktualnych problemów. Polegałby on mniej więcej na podziale dzieł na trzy kategorie. Do pierwszej miały należeć takie dzieła jak na przykład przepisy kulinarne, których w ogóle prawo autorskie nie powinno dotyczyć ze względu na rozpowszechnione dzielenie się nimi. Do drugiej miałyby należeć eseje, artykuły opiniotwórcze i ogólnie rzeczy, których modyfikacja byłaby sprzeczna z ideą dzieła. RMS ustalił okres obowiązywania prawa autorskiego dla takich utworów na 10 lat. Do trzeciej kategorii zaliczał pozostałe utwory, książki, dzieła sztuki i tak dalej – prawo autorskie do nich również miało obowiązywać przez 10 lat. Zaznaczył również, że powinna być możliwość niekomercyjnego dzielenia się dziełami ze wszystkich kategorii. Zaproponował też model promocji twórców poprzez specjalny podatek na rzecz sztuki, z którego fundusze miałyby być przydzielane twórcom proporcjonalnie do pierwiastka sześciennego ich popularności – aby uniknąć sytuacji, w której supergwiazda dostaje 1000 razy tyle pieniędzy, co zwykły twórca, chociaż tak naprawdę już ma kupę pieniędzy.
Po tym przyszła kolej na pytania. Jednym z najciekawszych było pytanie odnoszące się do systemu promocji artystów – pytający zastanawiał się, czy to dobre wprowadzać przymusowy podatek na rzecz artystów, który w efekcie nie różniłby się od płacenia teraz astronomicznych sum za płyty z muzyką. RMS bardzo stanowczo odpowiedział, że podatki są dobre i bez podatków społeczeństwo byłoby podzielone na biedaków i wykorzystujących ich bogaczy.
Po licytacji nastała pora obiadowa. Od godziny 13 wikipedyści nabierali sił witalnych, by móc kontynuować swój aktywny udział w wykładach.
Później, po obiedzie trwały kolejne wykłady, na których już mnie niestety nie było. Ich tytuły, z krótkim opisem i nazwiskami prowadzących można znaleźć na stronie programu. Podczas mojej nieobecności wystąpili długo wyczekiwani goście m.in. Jarosław Lipszyc z Fundacji Nowoczesna Polska czy Edwin Bendyk z tygodnika Polityka.
Przed kolacją odbyło się walne zebranie Stowarzyszenia Wikimedia Polska. Jak co roku omawiano sprawy jego funkcjonowania i problemy związane z relacjami z Fundacją Wikimedia, formy promowania polskich projektów Wikimedia itd. Zanim jednak to nastapiło, wszyscy odśpiewaliśmy 100 lat z okazji urodzin byłego prezesa Stowarzyszenia Wikimedia Polska – Łukasza „Tora” Garczewskiego.
Pod wieczór wykonano zbiorową fotografię z udziałem uczestników. Było to tzw. zdjęcie rodzinne. 🙂
Na kolacji, podczas międzyprelekcyjnej wymiany zdań, organizator ogłosił kolejną niespodziankę. Pewna młoda para wikipedystów zaledwie tydzień wcześniej wzięła ślub i z tej okazji przygotowano pyszny tort z imponującymi dekoracjami (jadalnymi oczywiście).
Po niespodziankach niezwiązanych z programem, nastąpiła niespodzianka regulaminowa. Organizatorzy rozpoczęli rozdzielać koszulki z logo Wikipedii oraz Wikisłownika. Dostałem koszulkę z logo Wikipedii i napisem „Użytkownik tej koszulki jest zarażony wikipedioholizmem. Jeśli się do niego odezwiesz, na pewno cię nim zainfekuje„. 🙂
W późnych godzinach wieczorowych rozpalono kolejne ognisko. Ku chwale tradycji kontynuowano biesiadę składającą się z wieprzowiny i lokalnie kupionych trunków. Tabuny ludzi pod jedną, koszulkową banderą pokazywały wszystkim dookoła swoją przynależność do grupy wikipedioholików.
Dzień trzeci
… rozpoczął się z pewnym smutkiem, ze świadomością, że koniec konferencji już tuż tuż. Po śniadaniu udało mi się załapać na końcówkę wykładu o Wikia.com – serwisie, który troszkę naśladuje Wikipedię, ale idzie też odrębną drogą, udostępniając infrastrukturę pod gotowe serwisy tematyczne.
W następnej kolejności, dzięki gościowi z Rosji – Władimirowi „DrBug” Miediejko – dowiedzieliśmy się, jaki jest stan rosyjskojęzycznej Wikipedii. Omawiano problemy techniczne jak np zapis kodowania cyrylicy, który sprawia, że tłumaczony na rosyjski artykuł jest nieproporcjonalnie cięższy od swojego odpowiednika. Dowiedzieliśmy się, że pomimo wielokrotnie większej liczby ludności, rosyjska wiki, w niektórych przypadkach jest w tyle za polską m.in. pod względem liczby artykułów i haseł przejrzanych. Zaprezentowano również dane pokazujące, w czym ru wiki jest lepsza od polskiego projektu. Dowiedzieliśmy się także, że rosyjskie prawo nie zezwala na udostępnianie materiałów audiowizualnych stworzonych w byłych radzieckich republikach.
Równolegle, w sąsiadującej sali swój wykład prowadził Ahrash Bissell z Creative Commons Learn. Wykład dotyczył wykorzystania wolnych treści w projektach edukacyjnych jak Wikipedia i projekty pokrewne. Po warsztatach gościa z Kalifornii odbyła się dyskusja w formie „okrągłego stołu”, którego korzenie sięgają rosyjskich zlotów. Introdukcją rosyjskiej idei na polski grunt zajął się Janusz „Ency” Dorożyński. Głównie rozmawiano o możliwości rozwiązaniu problemu wikipedystów zombie (martwych dusz z długim stażem istnienia), którzy złośliwie blokują w głosowaniach kandydatów na nowych administratorów. Uczestnicy doszli do konkluzji, że prawo do głosu będzie posiadał tylko ten, kto przez okres ostatnich 3 miesięcy dokonał wkładu w przestrzeń główną. Nie uzgodniono jeszcze dolnej granicy, od której uzyskiwałoby się prawo do głosu.
W godzinach południowych, uczestnicy – w tym ja – zaczęli się wykruszać. Wielu wykładowców i gości, o których tutaj nie wspomniałem, zjechało z krańców Polski, Czech, odległej Rosji czy z USA. Impreza była naprawdę udana, a to dzięki merytorycznym wykładom, świetnemu towarzystwu, wielu zaskakującym niespodziankom i atrakcyjnym nagrodom.
Pod sam koniec tego podsumowania należałoby wspomnieć o współorganizatorach tej imprezy, bez których nie byłoby tak wspaniale. Swą pomoc zaoferowała Netia, opłacając połowę kosztów oraz IBM, który udostępnił laptopy (Internet fruwał w powietrzu). ;3
Jedno jest pewne! Warto było pojechać i z pewnością wpadnę na następny zlot! A już za 14 miesięcy czeka nas Wikimania 2010 w Gdańsku! Do zobaczenia na miejscu. 🙂
W niniejszym podsumowaniu wykorzystano fragment notatki z joggera wikipedysty Dodek, udostępnionego na licencji CC-BY-SA 3.0
Zaprezentowane zdjęcia udostępniono na zasadach Domeny Publicznej z wyjątkiem zdjęcia rodzinnego autorstwa Sebastiana Skolik, które podlega licencji CC-BY-SA 3.0.
Zacznę może od RMSa, bo on budzi spore kontrowersje. Po pierwsze opłacanie artystów z podatków to nie jest nowy pomysł. Ale ma istotne braki. Koszty wytworzenia działa i jego promocji są spore i nie przekładają się w sposób bezpośredni na popularność (obecny system legalnej i nielegalnej dystrybucji nadaje się tu idealnie). Z drugiej strony gwiazdorem najczęściej nie jest się całe życie. Często jest to inwestycja w przyszłość. Oczywiście jestem za skróceniem praw autorskich. Ale w wypadku książek to nie jest taka prosta sprawa. Abstrahując od kwestii, ze 10 lat to zbyt krótki okres czasu, książki maja to do siebie, że są wielojęzyczne. Co za tym idzie trzeba by się zastanowić jak rozwiązać kwestię praw autorskich do tłumaczeń (to może być skomplikowane). Ogólnie zastanawia mnie jakim cudem myślał, że autorzy będą wydawać książki w internecie w formie, w której będą łatwe do skopiowania?
Kwestia cenzury w internecie. Bardzo ciekawy temat. Moim zdaniem trzeba się zastanawiać jak likwidować treści niepożądane, takie jak pornografia dziecięca. Nawet jeśli powstałe rozwiązania nie będą idealne, to lepsze to niż oddanie tej kwestii w ręce polityków i ich doradców. A bardzo wielu ludzi podchodzi do tego zbyt emocjonalnie.
"Otwarte społeczeństwo wiedzy i jego paradoksy" Bendyka musiało być interesujące. Edwin ostatnio nie pisuje na blogach. Albo go czymś mocno zajęli, albo mu nie płacą.
No i otwarta edukacja. Zdecydowanie przyszłość edukacji na podstawowym i średnim poziomie.
Stallman mówił o tym, że rozmawiał z jakimś amerykańskim pisarzem s-f, laureatem wielu nagród, na temat właśnie tych pomysłów. Pisarz wielce się oburzył i powiedział (luźno cytując) "nothing longer than 5 years is acceptable". Tak więc wiesz 🙂
Poza tym – i tu już moje dywagacje – to prawda, książki są wielojęzyczne, ale jeżeli nie jest to ponadczasowa książka-hit, to po 10 lat nawet nie znajdziesz jej w sklepach. Nie inaczej jest za granicą – wyobarażasz sobie polskiego wydawcę czekającego na przykład 10 lat, aż wygasną prawa autorskie do, hm, takiego na przykład "Boga urojonego", podczas gdy konkurencja buli kasę na prawo do wydania, robi tłumaczenie i sprzedaje tysiące egzemplarzy na pniu? 🙂 Po 10 latach książki i tak nikt nie kupi, bo nakład prawdopodobnie został już wyczerpany, a nikt nie będzie robił dodruku w znikomej liczbie tysiąca egzemplarzy, taka książka zresztą, jeżeli była ważna i po 10 ludziach ludzie wciąż chcą to czytać, najprawdopodobniej już jest w większości bibliotek albo też większość znajomych ma tę książkę, co na jedno wychodzi.
A Stallman ani jednym słowem nie powiedział, że te książki muszą być wydawane w internecie – wręcz przeciwnie, bardzo źle wypowiadał się o e-bookach, chociaż z nieco innych pobudek (Digital Restrictions Management, te sprawy).
U Bendyka nie byłem, bo w tym czasie był inny wykład, skądinąd mocno rozczarowujący. Zdążyłem tylko na końcówkę, ale nie bardzo wiedziałem o co chodzi 🙂 Wykładu Lipszyca też nie widziałem.
Takich ponadczasowych książek jest cała masa. Ale weźmy sobie przykład bardzo swojski – naszego Wiedźmina. Oryginalne wydanie 1988, wydanie w USA 2007 r. Może i jest tam jakaś ponadczasowość, ale to literatura stricte rozrywkowa, więc darujmy sobie dywagacje na ten temat. Wszyscy wiemy, że książki miały być promowane przez grę (nie wiem, jak to poszło, ale 2 tomy zostały wydane).
Zdradzę ci pewną tajemnicę: anglojęzyczni popularni pisarze nie mają identycznych dylematów, co mniej poczytni pisarze piszący w bardziej egzotycznych językach. Ludzi znających angielski jest cała masa, ludzie szukający ciekawych tytułów zagranicznych szukają wśród zbiorów anglojęzycznych. Więc droga do międzynarodowej sławy pisarzy nieanglojęzycznych jest dłuższa! Prawa autorskie powstały po to, by chronić dzieło, tak długo jak długo się sprzedaje. To dla mnie nie jest wadą. Wadą jest to, ze chroni się również znane na całym świecie klasyki gatunku, które wydane są już wszędzie od dawna. Czasem wypromowanie kogoś na zachodzie i później ponowne przełożenie na inne języki czasem może trwać więcej niż 10 lat (ze względu na powolne zdobywanie popularności i brak należytej promocji). Dlatego uważam, ze tak krótki czas byłby dyskryminujący dla twórców, którzy nie są w tak komfortowej sytuacji jak Anglicy, czy Amerykanie.
Niestety nie. Prawa autorskie powstały po to, by nie okradano autora. To akurat o czym gadał RMS sprowadza się do tego, że pies Pluto wcale nie jest tak ważny jak jego twórca. A akurat, za przeproszeniem, trup nie zyskuje na prawach autorskich, tylko korporacja (czytaj biurokraci, którzy z twórczością mają mało wspólnego).
@Jorge: I tak i nie. Prawo autorskie miało od początku chronić wydawców. Bez nich płacenie autorom stawało się nieopłacalne dla wydawców (którym bardziej opłacało się skopiować tekst od konkurencji). Tym samym chroniło również interesy autorów, ale nie bezpośrednio.
Oczywiście nie przeszkadza to w tym, by wydawcą mógł być autor. Ale tak się zazwyczaj nie dzieje.
RMS mówił o tym, że w USA prawo autorskie wprowadzono po to, by zachęcić twórców do tworzenia poprzez danie im ochrony i wyłączności, więc muszę się nie zgodzić z Twoją tezą, że prawo powstało by chronić wydawców.
Fajna ta Wikimedia. Każdemu, kto chciał, fundowali wakacje z kasy naiwniaków, co im 1% oddają…. Sam chciałem pojechać, ale akurat miałem robotę wtedy. Ale z 3 dni rechotalim z kolegą z naiwniaków, którzy kasiurę na to sypali.
Hmmm, połowa sponsor, uczestnicy za przejazd sami i za nocleg też (w większości, możliwe było dostanie dofinansowania dla członków stowarzyszenia), skądże bierzesz takie hipotezy?
Oczywiście pierwsze zdjęcie to ognisko, kij i gięta :/ ehhhh to polskie obciążenie mnie czasami przeraża. O czym to zdjęcie jest? Standard, banał i żenada.
Bardzo fajne ma to zdjęcie przesłanie. Było fajnie, integrowaliśmy się, jesteśmy jedną wielką rodziną, nawet kiełbachę jedliśmy razem. Ogólnie: zostań wikipedystą, a będziesz cool jak my. 🙂
Dla mnie zdecydowanie na plus. Czepiasz się, xbartx.
Jeśli ktoś z was już był na przemówieniu Stallmana to łatwo zauważyć, że gościu zawsze mówi o tym samym. Gdy był ostatnio w Krakowie, również mówił o ebookach, podatku na artystów itp rzeczach. Zauważyłem nawet że niektóre kwestie powtarza dokładnie słowo w słowo, jakby się wyuczył na pamięć. Przed konferencją w Krakowie obejrzałem kilka fragmentów jego przemówień i byłe zdziwiony tym, jak wiele, z tego wykładu było identyczne z tym co widziałem w necie.
Odnośnie podatków to całkowicie się nie zgadzam ze RMS. Podatki są złe, ich ściąganie i kontrola ściągania podatków jest droga, gdyż wymaga zatrudnienia rzeszy urzędników. Poza tym pieniądze z podatków są bardzo często dystrybuowane nieefektywnie, nie trafiają do osób, którym są najbardziej potrzebne. Sprzyjają biurokracji i korupcji. Dlatego nie powinniśmy tworzyć coraz to więcej podatków, a raczej je ograniczać.
A ja zauważyłem, że był nawet w tej samej koszulce co w Krakowie. Mam nadzieję, że ją przynajmniej w międzyczasie wyprał 😛 I na okładce swojej książki, też jest we fioletowej koszuli 😛
Ciekawe rzeczy o RMS. On taki wtórny? Szkoda. A co do podatków, to pojechałeś typowo UPRowym bełkotem. Mega korupcje masz Ekwadorze, gdzie podatki sa niskie, a jedna z najmniej skorumpowanych (i jenoczesnie najbardziej konkurencyjnych) gospodarek masz w Skandynawii, gdzie podatki są potężne. Czy coś z tego wynika? Nic, bo można podać i odwrotne przykłady. Nie rozumiem skąd u Was bieże się tyle energii do powtarzania kłamliwych komunałów, do upraszczania bardziej niż to dopuszczalne i do prezentowania niektórych słusznych koncepcji tak, że ludzi do nich zniechęcacie. Sekciarze, normalni sekciarze, ktorzy nie używaja rozumu. Podatki są zawsze za wysokie? No to wziać je skasowac do zera, w piz..du i powołać UPRlandie z jedna jedyna uczelnią, gdzie robia doktoraty z mikkizmu porypizmu. W zasadzie w Polsce mieliśmy taki ustrój 300 lat temu. Podatki były tak niskie, że aż powstała geopolityczna próżnia, ktora zajeli bardziej fiskalni sąsiedzi.
Masz absolutną rację. Cały ten tekst to kryptoreklama UPR. Zapłacili mi za powtarzanie ich sloganów przed wyborami do europarlamentu.
I znowu masz absolutną rację. Powinniśmy dążyć do modelu, gdzie cały świat jest rządzony przez socjalistyczne partie, gdzie wszystko jest centralnie sterowane. Wszak aż czterem krajom się udało! Liczby mówią same za siebie!
Ach tak, jasne, wszyscy wiedzą, że Richard Stallman jest pionkiem w rękach UPRu. I oczywiście na tym właśnie polega reportaż, że piszesz tylko Jedyną Słuszną Prawdę (czyli to, co jest zgodne z twoimi poglądami politycznym), a resztę wydarzeń ukrywasz za zasłoną milczenia – bo co kogo obchodzi, co ta osoba powiedziała, liczy się przecież opinia reportażysty.
Szkoda, że nie podpiszesz się nickiem i adresem strony. Chociaż rozumiem, też by mi było głupio.
Rozumiem, że bojówka POPiSLDu tu zawitała? Tak bardzo się boicie UPR?
Zważywszy, że Mikke nie poparłby podatku na rzecz autorów to twierdzenie, że RMS powtarza rzeczy związane z UPR jest co najmniej śmieszne.
Co więc widzimy? Pieniacza, który prawdopodobnie programu UPR na oczy nie widział, "dyskutować" potrafi tylko sofizmatami, z historii ekonomicznej noga. Szkoda dalej literek tracić.
I’d be inclined to agree with you on this. Which is not something I typically do! I love reading a post that will make people think. Also, thanks for allowing me to comment!
While I tend to agree with the post I sincerely believe that car insurance has become too complex for the average policy holder. Just like any important purchase however you must perform due diligence and research the companies before you purchase.
Today, I went to the beachfront with my kids. I found a sea shell and gave it to my 4 year old daughter and said „You can hear the ocean if you put this to your ear.” She placed the shell to her ear and screamed. There was a hermit crab inside and it pinched her ear. She never wants to go back! LoL I know this is completely off topic but I had to tell someone!
While I tend to agree with the post I sincerely believe that car insurance has become too complex for the average car insurance policy holder. Just like any important purchase however you must perform due diligence and research the companies before you buy.
I acquired more interesting things on this weight reduction issue. 1 issue is that good nutrition is tremendously vital whenever dieting. A big reduction in bad foods, sugary food, fried foods, sweet foods, beef, and white flour products may be necessary. Having wastes harmful bacteria, and toxic compounds may prevent goals for shedding fat. While specific drugs for the short term solve the issue, the terrible side effects aren’t worth it, they usually never present more than a short-lived solution. It’s a known proven fact that 95% of fad diet plans fail. Many thanks for sharing your ideas on this website.
This is certainly a great post. My only issue is I am having an issue with your RSS feed . For some reason I am unable to subscribe to it. Is there anybody have an similar RSS issue? If anybody else is having the same issue please let me know Bourdier954@gmail.com.
You ought to really take into consideration working on creating this blog into a significant authority on this market. You evidently have a grasp deal with of the subjects everyone seems to be looking for on this web site in any case and you could possibly actually even earn a buck or two off of some advertisements. I’d explore following current subjects and elevating the amount of write ups you put up and I assure you’d start seeing some superb targeted traffic within the close to future. Just a thought, good luck in no matter you do!
I’m wondering now if we can talk about your sites statistics – search volume, etc, I’m trying to sites I can buy adspace through – let me know if we can talk about pricing and whatnot. Cheers mate you’re doing a great job though.
If you hold a Nintendo Wii system, you perhaps are amazed featuring a capability to read your movements and translate them into in – activity movements of characters inside different Wii games.
There is not each and every day that I did not visit your blog, it is just so enjoyable and uplifting to be around day in reading your thoughts and your articles. Keep on posting you got me hook my friend.
If you’ve been recently following the blogging as well as social media landscape during the last few years, you realize that there’s one very hot issue which continues showing up: and that is the debate related to responses on blogging sites. Should blogs have comments? Should these types of comments be moderated?
Having just been searching forinformative articles for the research project I’ve been working on when I happened to stumble upon yours. Thanks for this useful content! — Dona Muszynski
Great blog you have here. So many websites like this cover subjects that just aren’t covered by magazines. I don’t know how we got by 10 years ago with just print media.
You really make it seem so easy with your presentation but I find this matter to be really something which I think I would never understand. It seems too complex and very broad for me. I am looking forward for your next post, I’ll try to get the hang of it!
There are actually numerous particulars like that to take into consideration. That may be a nice level to carry up. I provide the ideas above as normal inspiration however clearly there are questions just like the one you bring up the place an important factor will probably be working in honest good faith. I don?t know if best practices have emerged around issues like that, however I’m sure that your job is clearly identified as a good game. Both girls and boys really feel the affect of only a second’s pleasure, for the remainder of their lives.
Great blog. Lots of websites like this cover subjects that can’t be found in magazines and newspapers. I don’t know how we got by 10 years ago with just magazines and newspapers.
I discovered your blog site on google and check a few of your early posts. Continue to keep up the very good operate. I just additional up your RSS feed to my MSN News Reader. Seeking forward to reading more from you later on!…
Howdy! This is my first comment here so I just wanted to give a quick shout out and say I really enjoy reading your articles. Can you recommend any other blogs/websites/forums that deal with the same subjects? Thanks!coach outlet
Hi there clever points.. now why didn’t i think of these? Off topic slightly, is that this page sample merely from an bizarre installation or else do you employ a customized template. I use a webpage i’m looking for to improve and properly the visuals is probably going one of the key issues to finish on my list.
Oh my goodness! an amazing article dude. Thank you However I am experiencing issue with ur rss . Don’t know why Unable to subscribe to it. Is there anyone getting identical rss problem? Anyone who knows kindly respond. Thnkx
I wanted to send you this little bit of remark to be able to say thank you over again just for the unique basics you’ve discussed in this article. It was certainly particularly generous of you to offer unreservedly precisely what a lot of people could have advertised for an e-book in order to make some money for their own end, even more so considering that you could have done it in the event you considered necessary. These tricks also worked to provide a great way to understand that most people have the identical dream like my very own to see a little more on the subject of this matter. Certainly there are some more enjoyable moments up front for individuals who take a look at your blog.
I’m impressed, I must say. Really rarely do I encounter a blog that’s both educative and entertaining, and let me tell you, you have hit the nail on the head. Your idea is outstanding; the issue is something that not enough people are speaking intelligently about. I am very happy that I stumbled across this in my search for something relating to this.
British Sovereigns are highly valed due to their historical and cultural character. Collectors love sovereigns and they also can have tremendous numismatic value as a consequence of their history and rarity.
Online success starts off with a good domain. At Domain.com, we generate it easy and low-cost to get the domain you want, rapidly. We offer you all important Top Level Domains (TLDs) and over 25 Region Computer code Top Degree Domains (ccTLDs). Each and every domain name registration includes the following domain name instruments:
I actually wanted to send a comment in order to thank you for all the wonderful ways you are giving here. My time-consuming internet search has at the end of the day been rewarded with sensible concept to exchange with my colleagues. I would suppose that most of us readers are extremely lucky to live in a good network with so many outstanding people with valuable points. I feel rather lucky to have discovered the website and look forward to so many more fabulous times reading here. Thanks again for all the details.
This website is definitely a walk-through for those the details you wanted regarding this together with wouldn’t learn just who to inquire of. Peek right, and you might without doubt identify it.
.JPG){kind=link}
Dodaj komentarz