“Gdzie jest ten plik?” Coraz więcej ich na dyskach i coraz trudniej znaleźć ten właściwy. Są już wyszukiwarki działające w parze z indekserami, takie jak Tracker czy Beagle, ale projekt Nemo proponuje inny ciekawy mechanizm.
Opisywany w Linux.com Nemo to menedżer plików ożeniony z… kalendarzem. Pliki w nim (domyślnie w katalogu domowym użytkownika) przegląda się jak wpisy w planerze — standardowo są podzielone na dni w miesiącu. Dodatkowo można stosować filtry w postaci znaczników (tzw. tagów).
żadnych reklam, sama wiedza.
Zarejestruj się na BEZPŁATNY NEWSLETTER i raz w tygodniu otrzymuj najważniejsze wiadmości
ze świata IT, nowych technologii i kryptowalut.
Bez reklam.
Ciekawy pomysł, w szczególnych zastosowaniach (np zarządzanie dokumentacją lub raportami projektu umieszczonymi w konkretnym katalogu) może być bardzo przydatny .
Ciekawy pomysł, rzeczywiście…
Szkoda tylko, że autor zdecydował się popełnić ów program w C#/Mono… Ale może się opamięta i przepisze w perlu/pythonie (zwłaszcza ten ostatni jest fajny…).
Dodawać kolejnego interpretera skryptów (po perlu i pythonie) jakoś mi się do systemu nie chce…
Dobrze wiedzieć, że Mono to skrypty…
Takich głupot dawno nie czytałem…
No już dobrze, niech Ci będzie, że kod pośredni to binarka, mój błąd.
Ale kompilacja do kodu pośredniego, a później druga kompilacja do kodu wynikowego podczas uruchamiania… Ja rozumiem, że dzisiejsze procesory mają po fafnaście rdzeni, ale to jest jakaś pomyłka (tak, Java z JIT też).
Po policzeniu ile mam debów z perlem (bo otagowany przez apta jako 'essential') i pythonem (bo w przeciwieństwie do perla to ja go używam, a nie skrypty Debiana;) świadomość, że byc może wkrótce będę musiał doinstalować jeszcze więcej debów z Mono zwyczajnie mnie zniechęca.
Czekam, aż ktos napisze coś podobnego w C/C++ i idę marudzić gdzie indziej 😉
Heh… może i skrypty są wygodne do modyfikacji, ale za to powoli działają.
A kompilacja nie trwa aż tak długo, żeby konieczne było obciążanie sobie procka kolejnymi aplikacjami interpretowanymi.
troche OT ale miałem jakis czas Beagle na openSUSE i wreszcie .. jak chcialem znaleźć jakis banalny program (w stylu mplayer) na dysku (nie pamietalem gdzie jest-znaczy sciezki dostepu) to dostałem jednego(beznadziejnego) linka do … strony www 😀
No normalnie od razu wymeldowałem Beagle z dysku 😐 -po sprawdzeniu jeszcze kilka typow innych wyszukiwan z podobnym rezultatem :(.
Chyba jeszcze trzeba go dopracować – albo jego opcje domyślne – na Max OS X dostałem sensowne wyniki bez grzebania w ustawieniach.
beagle znajdzie tylko to co wcześniej zindeksuje, a domyślnie indeksuje tylko katalog domowy; jakby przeczesywał całego roota, to by spalił procesor, bo jak zauważyłeś indeksowanie potrafi zamulić
(tak spawdzilem potem ustawienia) mam na mysli to nie mial gdzie szukac ale co przegladalem na necie to jakos zapamietal ..tylko akurat ja nie chec aby zona znajdowała strony xxx i hadcode , a przydatnych infomacji tam nie bylo – ha ha żart ale dobry przykład 🙂
przepraszam za literówki, dzieci zalaly znowu klawiature i "klawisze" nie odbijają (kleją się) …horrror nie? 😀
ja używam do dziś locate, wszystko znajduje 🙂
I codziennie odpala indeksujący traktor o 2/3 w nocy? Pliki powinny być indeksowane od razu po utworzeniu, a usuwane z indeksu od razu po usunięciu. – Przy czym na jakim poziomie to będzie zaimplementowane to mnie jako użytkownika zbytnio nie interesuje.
hmm inotify… – ciekawe czy ktoś na to już wpadł
sam sobie odpowiem (po chwili google'a) – nawet beagle obsługuje inotify – więc wszystko już jest
użyj rlocate – samo sie uaktualnia w realtime – nie wiem czy leci przez inotify – ma moduł do jądra który robi aktualizacje.
Wyjście menadżera plików poza zwykłą prezentację (o obsłudze nie mówię) plików w konkretnym katalogu wydaje mi się krokiem w dobrą stronę. Patrząc jednak na to, co robią użytkownicy, sądzę, że powinno się pomyśleć o integracji menadżera plików z pocztą elektroniczną. U mnie beagle bardzo sprawnie przeszukuje /home, w tym pocztę w evolution, a indeksowanie odbywa się bez zgrzytów, ale rozwiązanie, o którym myślę powinno iść dalej.
Zauważyłem, że większość użytkowników, z którymi się stykam, używa programu pocztowego jako swego rodzaju indeksu plików powiązanego z osobami (nadawca), sprawami (temat) i czasem (data listu). Ludzie utrzymują całe struktury drzewek z katalogami per korespondent i oczywiście ogromnymi, kilkugigabajtowymi, plikami programów pocztowych. Wpadam do kolegi, żeby omówić oferty na sprzęt, które przygotowałem dla niego w jednym zwartym pliku (ale kilka wersji tego pliku z różnych dni), a on co robi? Odpala program pocztowy i wyszukuje maile ode mnie, a pliki wersjonuje wg czasu wysłania listu, bo tak jest mu łatwiej (mimo, że nazwy plików zapisuję w formie nazwapliku071213, to on i tak musiałby utworzyć jakiś katalog do zapisu moich plików, a wtedy musiałby pamiętać gdzie to zapisał lub wrzucić sobie plik do katalogu ogólnego, a wtedy zastanawiałby się, który z plików jest ode mnie itd. itp.).
A mój szef co robi kiedy przychodzę do niego omówić sprawę, do której przesłał mi utworzone przez siebie pliki mailem? Odpala progam pocztowy… a reszty już się domyślacie.
Sądzę, że nadchodzi czas na poważną reorganizację naszych biurek i nie chodzi mi o efekty pulpitu w stylu compiza/beryla czy innego vistaglasses.
dobry pomysł, ciekawe jak na tym polu będzie działać Nepomuk zawarty w KDE4.
Hi,I was initially very pleased to search out this particular web-site.I desired to appreciate it for your precious time for the amazing study!! I positively taking advantage of every single little bit of it and I’ve got you bookmarked to look at latest items you post.
android apple bezpieczeństwo biznes google hardware internet iphone kaspersky media microsoft mobile open-source press-release programowanie software UNIX windows Wydania Wydarzenia
Dodaj komentarz