Koncern Toshiba ogłosił wyprodukowanie pierwszego na świecie dysku SSD o pojemności 512GB o przekątnej 2,5 cala (charakterystycznej w laptopach).
Ogłoszone zostało także wyprodukowanie 64, 128 i 256 GB dysków o rozmiarach 1,8 oraz 2,5 cala. Toshiba twierdzi, że nowa konstrukcja dysku (MLC) w technologii 43nm pozwoli na szybsze jego działanie, czyli np. na szybsze uruchamianie systemu operacyjnego, czy kopiowanie plików. Prędkość odczytu ma wynosić 240MB/s, a maksymalna prędkość zapisu 200MB/s.
Cena nie została jeszcze ujawniona. Pierwsze sztuki mają się pojawić w pierwszym kwartale 2009, natomiast masowa produkcja ma ruszyć w drugim.
> Ciekawe czy się doczekamy kiedyś dysków SSD 3.5… 🙁
A po co Ci te 3.5 cale? Jestes emocjonalnie zwiazany z tym rozmiarem?
Z czasem pewnie SSD wyprze dyski mechaniczne… Ja juz nie widze za
bardzo sensu kupowania standardowego twardziela. Normalny stuff
trzymam na SSD, a "twarde kopie" robie od czasu do czasu na DVD.
W serwerach się przyda i to bardzo, głównie w tych przechowujących dużo małych plików czy bazy danych – spore prędkości i zerowy czas dostępu to tam bardzo pożądane parametry. A jest bezpiecznie bo codziennie/jeszcze częściej jest robiona kopia zapasowa więc jak się ten szybki SSD nawet posypie (jakby HDD się nie psuły) to i tak w kwadrans serwer będzie sprawny.
jeden z producentów kiedyś stwierdził, że gdyby dysk ssd zapisywać do pełna i zaraz potem formatować przez cały czas to po ok 5 latach by się te cykle zapisu skończyły, więc ja bym się nie martwił
Dyski SSD same przeadresowują przestrzeń pamięciową tak, aby równomiernie rozłożyć zapisy na całej przestrzeni.
Niemniej i tak profesjonalne klasyczne dyski mają porównywalną szybkość (160 GB/s), kilkakrotnie niższą cenę / GB i większą trwałość, o ile się nimi nie rzuca i pracują w prawidłowych warunkach (chłodzenie itp.). Sama powierzchnia nie zużywa się podczas normalnej pracy, bo głowice się z nią nie stykają i nie ma limitu liczby przemagnesowywań danej komórki. Za to pobierają więcej prądu i wydzielają więcej ciepła.
> sprawdź lepiej żywotność SSD za nim coś takiego napiszesz.
Przeczytaj jeszcze raz zanim skomentujesz.
Napisalem wyraznie, ze robie kopie na DVD, a dokladniej duplikuje
krytyczne dane na dwoch krazkach DVD (bo te tez lubia sie wykasztanic).
A dane ultra-krytyczne pakuje z haslem i jako zalacznik wrzucam sobie
na GMaila. Wyobraz sobie, do takich nawykow doszedlem dzieki legendarnej
niezawodnosci tradycyjnych dyskow dzieki ktorej stracilem pare razy wazne
dane. To, ze komputer dostales na ta gwiazdke i jeszcze padnietego
tradycyjnego dysku nie widziales, nie znaczy, ze sa one niezawodne.
Z mojego doswiadczenia, bez wzgledu na technologie wykonania dysku
najlepieej przyjac jego max zywotnosc na 2 lata i robic kopie.
Co do kosztow SDD: pewnie, ze sa drozsze w przeliczeniu na jednostke
pojemnosci, na szczescie nie trzymam setek filmow, wiec 30 – 60 GB
z nawiazka mi wystarcza, a takie pojemnosci drogie juz nie sa, poza tym,
jak kazda "wschodzaca" technologia, bedzie to wszystko dramatycznie
taniec przy jednoczesnym wzroscie mozliwosci.
Co do zuzycia SSD przy miejscowym zapisie: odpowiednie algorytmy
rozrzucajace takie punktowe dostepy juz sa pakowane w te dyski IIRC.
mówisz bardzo pouczająco ale stosujesz "przekombinowane" metody – nie słyszałeś w swojej karierze o rozwiązaniach typu RAID? To relatywnie tanie i bardzo skuteczne rozwiązanie, jednocześnie mogące się przyczynić do zwiększenia wydajności zespołu dysków.
Nie wiem skąd pomysł o rzekomo legendarnej niezawodności tradycyjnych twardzieli? Na całe szczęście producenci serwerów nie wierzą w legendy i oferują RAID niejednokrotnie w standardzie.
pozdrawiam
Przeciez te dyski juz istnieja. Aby uscislic: pierwsze byly zwykle "bayowki", a dopiero pozniej weszly male pierduty laptopikowe.
Swoja droga: SSD to fantastyczna technologia. Nie straszne jej wstrzasy, a dysk przestaje byc waskim gardlem systemu operacyjnego.
Talerzofile kiedyś twierdzili, że wobec szybkich i pojemnych dysków taśmy pójdą w niepamięć. Nie spełniło się: dalej są sprzedawane w ogromnych ilościach i z ogromnym zyskiem dla producentów.Zarówno same taśmy, jak i tape libraries, i inny taśmo-centryczny hardware.
SSD może wyprzeć dyski z niektórych zastosowań (n.p. komputery przenośne), ale w innych zastosowaniach rzadko kiedy technologia ta podoła niskim cenom i wysokiej niezawodności tradycyjnego dysku.
z ta niezawodnoscia tradycyjnych dyskow (z talerzami) to bym nie przesadzal. prezes suna kiedys madrze stwierdzil, ze dyski dzielimy na te ktore juz padly, i na te, ktore jeszcze tego nie zrobily.
a kto sie nie zgadza, niech zniszczy swoje backupy i zdegraduje swoje raidy 5 i inne mirrory.
Żywotność dysku SSD (szczególnie wykonanego w technologii MLC, takiej jak ten "gigant" Toshiby) ograniczona jest do 10^4 zapisów na komórkę. Dramatycznie obniża to w wielu zastosowaniach użyteczność takiej technologii (z drugiej strony: czy ktoś robił analizy tematu "hurtownia danych vs. SSD"? tam jak znalazł, w końcu idzie o szybki random access do odczytu a dane są kopiowane rzadko)
W hurtowniach niewiele Ci dadzą krótkie czasy dostępu. Dane się czyta hurtem strumieniowo, a w tym klasyczne dyski są bardzo zbliżone do SSD. Random access właśnie jest przydatny w bazach transakcyjnych, gdzie masz multum transakcji równoległych czytających niewielkie partie danych. Tylko że w tych systemach jest dość duża liczba zapisów. Nie wiem, czy to 10^4 na komórkę starczyłoby na miesiąc pracy takiego systemu.
dysku SSD o pojemności 512GB o przekątnej 2,5′ (charakterystycznej w laptopach)
Po pierwsze, talerz dysku (klasycznego) jest okrągły, więc nie ma przekątnej, ma za to średnicę, choć w wypadku dysku SSD jest to lekkie uogólnienie;). Po drugie, symbolem cala jest " a nie '.
MLC to nie są żadne poziomy dysku, tylko sposób przechowywania informacji w pamięciach flash. W przypadku SLC (single level cell) każdy tranzystor pamięta jeden bit (czyli wystarczy rozróżnić dwa poziomy ładunku zgromadzonego w pływającej bramce). W MLC (multi level cell) zapamiętuje się więcej niż jeden bit w jednym tranzystorze (np. 2, 3). Takie pamięci są oczywiście tańsze, ale i wolniejsze, bardziej zawodne (wystarczy porównać czasy retencji danych, czy ilość dopuszczalnych cykli kasowanie/zapis).
Następna rzecz:
> o wielkości czipów rzędu 43nm
43nm to nie jest żadna wielkość chipów, tylko wymiar charakterystyczny technologii, w której zostały one wykonane.
biedny autor – nie zostawiliście na nim suchej nitki [czy się należało, wypowiadał się nie będę] ;D
Cóż: wygląda na to, że pisanie dla ludzi zaznajomionych z IT wymaga pominięcia ozdobników i ułatwień.
Dodaj komentarz