Tak to jest jak się pisze z pamięci. Tak czy siak rozmowy z Indonezją też były prowadzone. Tekst z "Politki":

"W Indonezji natomiast sprawy elektroniki i radarów oraz dostaw samolotów i śmigłowców zdominowały rozmowy w ministerstwach i sztabach rodzajów sił zbrojnych. Ważne jest, że pani prezydent Megawati Sukarnoputri, córka Sukarno, dobrze zapamiętała Polskę i poświęciła naszym ministrom aż 45 minut na rozmowy o możliwościach współpracy. Indonezja jest zainteresowana radarami kontroli obszaru powietrznego, oferowanymi przez warszawskie – Radwar i Przemysłowy Instutut Telekomunikacji razem z systemem dowodzenia wojskami lotniczymi, radiostacjami oraz samolotami Skytruck, śmigłowcami Mi-2 i Sokół. Stocznia Marynarki Wojennej zaś może odegrać znaczącą rolę przy modernizacji indonezyjskiej floty. Linia kredytowa polskiego rządu jest w Dżakarcie kluczem do sukcesu."

a mi chodziło tylko o pokazanie, że bez sensu jest obrażać się na pewne kraje wybiórczo. Za uwagę dziękuję.

czy studiowales stosunki Chinsko-Amerykanskie na jakiejs uczelni, czy moze pisales o tym prace doktorska, czy jestes politologiem

Czy to znaczy, że do wyrażania publicznie swojego zdania, potrzebne jest specjalistyczne wykształcenie? Tytuł naukowy? Moje gratulacje!

@X:

Rząd chiński posiada bilion dolarów rezerw. Gdy poczuje się zagrożony, to rzuci je na rynek, a potem na złość dozbroi Iran.

To nie ma sensu. Chiny, gdyby mogły, już dawno pozbyłyby się dolarów. Problem w tym, że spowodowana tym utrata wartości USD uderzyłaby właśnie w Chiny i ich dolarowe obligacje. Cały świat próbuje odejść od dolara i on w końcu musi się sypnąć, bo USA już od dłuższego czasu zjadają własny ogon, ale takie "rzucenie" to być nie może. Tak samo z tym dozbrajaniem Iranu "na złość". Na złość to Karolek może Ani napluć do zupy w przedszkolu, a w stosunkach międzynarodowych trudno postępować nieracjonalnie, bo na dłuższą metę szkodzi się samemu sobie. Nie widzę żadnego powodu, dla którego Chiny miałyby interes w militarnym wzmacnianiu Iranu.

@arhan

Chyba nie zauważyłeś, że komentowałem wypowiedź Sławka na temat "dołożenia Chinom" przez Stany w celu uniknięcia spłaty długów. Chodzi o to, że Chinom trudno tanio dołożyć nie obrywając solidnej kontry i to jeszcze na etapie wojny niekonwencjolanej. Na marginesie: w wojnie konwencjonalnej jeszcze trudniej, ale aż boję się rozwijać temat, bo pan "przerażony" zarząda ode mnie papierów ukończenia WAT oraz West Point, może stażu w dużej gazecie i co wtedy? 😀

Napisałem wyraźnie: gdy chiński rząd poczuje się zagrożony (domyślnie: ze strony USA). W takiej sytuacji nie ma sensu by dbał o wysoki kurs dolara, wręcz przeciwnie, dobrze dolarowi gwałtownie zaszkodzić destabilizując ekonomię przeciwnika.

Tak samo z tym dozbrajaniem Iranu “na złość”. Na złość to Karolek może Ani napluć do zupy w przedszkolu, a w stosunkach międzynarodowych trudno postępować nieracjonalnie

j.w. pomijasz kontekst. W razie eskalacji konfliktu Chiny mogą uzbroić przeciwników USA, w tym Iran. Jest to działanie "na złość", w takim sensie jak ZSRR uzbrajał Wietnamczyków, Kubę, Koreę Północną, a USA tal…pardon, Mudżahedinów, a Iran Hezbolach. W ten sposób gra się Kurdami, Albańczykami, być może Tybetańczykami i Ujgurami. Grano tak w XIX wieku Polakami. Amerykanie niedawno zagrali tak Gruzją, ale się przeliczyli, bo Rosja nie chciała w nią wdepnąć na dłużej. Jest to działanie racjonalne, bo wykrwawia przeciwnika bez toczenia formalnej wojny. Otwarta wojna jest bardzo kosztowna, Sun Tsu ją gorąco odradzał.

Nie uwzględniasz kontekstu sytuacji, czepiasz się słówek, a efektem jest męcząca, jałowa dyskusja. Śmieszyła mnie egzaltacja pana "przerażonego", ale tym razem ja napiszę. Jestem przerażony jak niewielu ludzi zadaje sobie trud rozumienia świata i jak niewiele osób czyta ze zrozumieniem :(.

USA i Chiny są ostro konkurującymi mocarstwami, które znalazły się w klinczu ekonomicznym (bardzo ciekawa sytuacja, z ZSRR była prostsza). Instrumentalnie traktowane "prawa człowieka" to stara amerykańska metoda radzenia sobie z przeciwnikami geopolitycznymi u których panuje deficyt demokracji.

Sorry, ale na tym poziomie nie ma sensu podawanie źródeł. Albo ktoś w odpowiednim czasie zetknął się z odpowiednimi faktami i to pojął albo nadal trzyma się wersji: "w Iraku Amerykanie chcieli zaprowadzić demokrację, ale im nie wyszło". Jeśli całymi latami tkwisz w błogiej nieświadomości, to 1 komentarz na osnews coś zmieni? Bez jaj, szkoda czasu.

@X:

Albo ktoś w odpowiednim czasie zetknął się z odpowiednimi faktami i to pojął albo nadal trzyma się wersji: “w Iraku Amerykanie chcieli zaprowadzić demokrację, ale im nie wyszło”

Zalozenie, ze swiat jest czarnobialy i dzieli sie na dwa obozy, z ktorych jednym jestes Ty a drugim sa "oni", oraz etykietowanie "onych" i przypisywanie im przekonan, intencji i zalozen jest bardzo ograniczajaca metoda oceniania rzeczywistosci.

Powoduje, na przyklad, ze wlasnie teraz uznajesz moje dopytywanie sie o zrodla jako przejaw niezgody z Toba i wpychasz mnie do drugiej szufladki – do onych.

Jeśli całymi latami tkwisz w błogiej nieświadomości

Zalozenie, ze w niej tkwie pozwala Ci sie lepiej poczuc?

Wydaje mi sie, ze powinnismy dyskutowac na argumenty. Argumenty w merytorycznej rozmowie sa tezami stawianymi albo na podstawie jakiejs wiedzy, albo przekonan.

To jak na razie sie wypowiadasz sugeruje oczkiwanie nieomal religijnej akceptacji aksjomatow. "To oczywista oczywistosc i albo ktos to wie, albo nie mamy o czym rozmawiac".

Ja zas pytam wpierw o zrodla Twojej wiedzy. Zaslanianie sie niewymienionymi z imienia "znawcami" jest rowniez niepowazne.

Zaskocze Cie, interesuje sie polityka. Dosc mocno. Studiowalem socjologie w Polsce i Kanadzie, bralem sobie takie przedmioty jak np. "Issues in comparative politics: Obama vs. McCain" w trakcie kampanii wyborczej podczas ktorych wraz z wykladowca i senatorami Rep. i Dem. dyskutowalismy o zagadnieniach politycznych w danym kraju. Relacje z Chinami byly spora czescia tej dyskusji.

Nie oznacza to, ze mam jakas ogromna wiedze, nie oznacza, ze we wszystkim zgadzam sie z tym co mowili tam jedni, drudzy czy trzeci. Nawet to, ze mieszkam tutaj (w kalifornii) kilka miesiecy w roku zazwyczaj i to, ze moi koledzy znaja PMow z Google nie sprawia, ze odwazylbym sie tak stanowczo oglaszac moje zdanie (jakiekolwiek ono jest) jako prawde objawiona, ktora albo sie przyjmuje, albo pozostaje w "nieswiadomosci".

X, obawiam sie, na podstawie tego co dotychczas napisales, ze Twoja wiedza jest w calosci zbudowana na Twoich przekonaniach, jako zewnetrznego obserwatora. Z naukowego punktu widzenia (background mam w socjologii), taki sposob konstruowania obrazu rzeczywistosci jest niezwykle narazony na przeklamania – wiedze czerpiesz zapewnie z mediow, ale to Ty dobierasz jakich. Czytujesz artykuly, ale to Ty sam decydujesz ktore. W efekcie to troche dziala jak samospelniajaca sie przepowiednia – wszyscy mamy tendencje do szukania informacji ktore potwierdzaja to co wczesniej uwazalismy i to zjawisko wzmaga sie kiedy zaangazujemy sie w jakies stanowisko.

To taki krotki wycinek z metodologii analiz z nauk spolecznych i opis podstawowych bledow jakie sie popelnia (tzn. wszyscy je popelniamy).

Jesli sie myle, i w rzeczywistosci faktycznie czerpiesz wiedze z mniej narazonego na przeklamania poznawcze zrodla oraz opierasz sie na doswiadczeniu w pracy nad globalnymi procesami politycznymi, to wypadaloby, zebys potrafil wskazac na czym sie opierasz – zazwyczaj nie jest to trudne.

(o, ja na przyklad powyzszy fragment n/t nauk spolecznych opieram na Wojciszke, Aaronsonie czy S. Nowaku)

W kazdym razie pozdrawiam, ale jesli mam racje, proponowalbym wiecej skromnosci i unikanie zakladania, ze to co Ty uwazasz, jest prawda obiektywna, ktora kazdy powinien wyznawac, a jesli tego nie robi, to znaczy, ze cos z nim musi byc nie tak.

Obaj jestesmy bardzo, bardzo daleko od miejsc w ktorych podejmuje sie decyzje (ta czesc obserwowalnej rzeczywistosci politycznej, ktora jest swiadomie decydowana, jest jeszcze ta druga, ktorej tez przypisujemy czesto swiadome intencje) i zakladanie, ze poprzez nasze zrodla wiedzy potrafimy znalezc jeden, albo dwa mechanizmy i ze sa to te wlasciwe jest niesamowicie zludne, niezaleznie od tego jak bardzo poprawia nastroj.

nie obraziłeś, przesadziłeś trochę z pewnością siebie (pewnością swoich opinii).
Innymi słowy zapomniałeś dodać IMHO, bądź MSZ 😉