Do tej pory odbywały się głównie rozmowy kuluarowe na różnych konferencjach, ale ich efektem jest konkretna decyzja: OpenMoko zostanie zmodernizowane. Nowa architektura jest właśnie opracowywana.

Nowa infrastruktura ma zmienić sposób myślenia w projekcie. Zamiast dotychczasowego wykorzystywania wszystkiego, co tylko jest dostępne, i dopasowywania nawet na siłę do wizji OpenMoko, powstanie ogólna rama programistyczna, która dopiero w miarę możliwości będzie wypełniana przez odpowiednie klocki z zewnątrz.

Jej istotą będą dwie warstwy usług ponad warstwą jądra: niskopoziomowa (takie jak obsługa dźwięku przez GStreamer czy GPS przez gypsy) i wysokopoziomowa (np. preferencje, sieć czy PIM). Zarówno pomiędzy sobą, jak i z elementami wyższych poziomów (X11, GTK+ itp.), poszczególne komponenty mają się porozumiewać za pomocą D-Busa.

Na dziś niemal wszystkie elementy niskopoziomowe (poza obsługą GSM) są już gotowe, do opracowania pozostaje więc cała warstwa usług wysokiego poziomu. Zgodnie z założeniami infrastruktura ma także zostać uzupełniona o aplikację wykorzystującą nowe API, aby nie pozostało ono tylko papierowym zwycięstwem.

Generalne cele dla infrastruktury i aplikacji są identyczne: mają być proste i koncentrować się na podstawowej funkcjonalności. Architektura ma być ponadto agnostyczna w kwestii języków programowania i interfejsów użytkownika oraz wykorzystywać jak najwięcej gotowych narzędzi, ale nie kosztem jakości API. Demonstracyjna aplikacja ma być z kolei atrakcyjna wizualnie, wydajna, mieć spójny interfejs użytkownika, dobrze się rozszerzać przez skrypty i dobrze prezentować zalety nowej infrastruktury.