Oczywiście. A ułatwianie życia "większości" zwykle oznacza dramatycznie gorzej dla reszty i zasklepianie się w sztywnych ramach.
Większość pozostaje też większością z definicji, bo jak ktoś by chciał wyjść z tej większości nawet, to go zakochają naśmierć, że "tu jest większość, po co chcesz inaczej?" – a niech udowadnia że ma prawo inaczej. A za rok, dwa czy dziesięć niech się martwi jak jeszcze ma ten cudowny masowy standard (ChiWriter anybody?).
W dodatku najbardziej się to podoba mniejszości kontrolującej tę większość. Bo być na górze jest oczywiście fajnie, ale tylko pod warunkiem, że to akurat mnie się trafiło, że tam jestem. Albo się ma poważną nadzieję na to. Albo się jest fanem takiego sposobu myślenia.

No właśnie. A kiedyś to była najpopularniejsza metoda pisania tekstów w języku polskim. A potem edytor TAG. Ja sam z kolei miałem do czynienia z innym dość popularnym pakietem AmiPro.

I co teraz, jeśli akurat wtedy powstało coś ważnego i to leży w archiwach? A jeśli jest tych dokumentów dużo, bo przecież to była większość? A jeśli to jest jakaś instytucja "poważna" (uwielbiam, jak się używa takich słówek).

Już nie mówiąc o tym, że zamknięte rozwiązania (o nich tu mówimy, a nie o większości naturalnej) mają tendencję do zabagniania się i unikania wielu nieprzyjemnych "corner cases". Wystarczy zamieść takie problemy pod dywan – i większość jest szczęśliwa, dopóki takie wredne warunki brzegowe zaczną występować właśnie w związku z efektem skali. Hura…

Wspiera bo musi – to jest właśnie ten mechanizm, o którym wspomniałem: większość wymusza trzymanie się większości niekoniecznie dlatego, że wszystkim to pasuje, tylko tak działa "efekt sieci". Parafrazując: >>w większości wypadków “niespecjalnie przeszkadzająca” większość oznacza utrudnianie życia wszystkim pozostałym, żeby było im ciężej.<< A na dłuższą metę także niedopuszczanie do możliwych zmian także jeśli mogliby na tym skorzystać ci zadowoleni – no ale niezrealizowanych szans część analiz woli nie brać pod uwagę: co z oczu to z serca.

Co do Chi – MSZ zupełnie nie taka sama. Myślisz, że gdyby wspomniane przeze mnie formaty były rozwijalne i wspólne, to by musiały być ciągle zastępowane przez coś innego? Stosujesz bieżącą optykę ("koło musi być ciągle od zera wymyślane") do kompletnie innej sytuacji. Te zabawy z zamknięciem się w sztywnych, centralnie kontrolowanych rozwiązaniach to nie jest jakaś zasadnicza konieczność, raczej historyczna zaszłość.

@DeBill: Za 20 lat mozna bedzie rownie dobrze napisac konwerter z DOC na nowe formaty, bo dokumentacja formatu DOC bedzie nadal dostepna – tak samo jak teraz.

@revcorey: WordPerfect mial obsluge formatu DOC iirc, wiec "konwersja" nie byla specjalnie problematyczna.