Everyone has song inside. Takie hasło promuje nowy produkt Microsoftu przeznaczony do prostego komponowania muzyki.
Aby skomponować nową piosenkę wystarczy… zaśpiewać coś do mikrofonu. Aplikacja sama podłoży odpowiedni akompaniament, w zależności od wybranych przez nas parametrów – takich jak tempo, czy też – uwaga – czy nasz utwór ma być bardziej “happy” czy “jazzy”.
Złośliwi internauci (pewnie ci od pornosów i piwa) sprawdzili jak wyglądałyby klasyczne rockowe (i nie tylko) przeboje, gdyby muzyka skomponowana była przy użyciu najnowszego dziecka Microsoft Research. Z efektami możemy zapoznać się na YouTube.
przylinkowany klip z youtube przypomina mi czasy melodyjek w midach
Powiedziałbym nawet, że to jestmelodyjka w midzie z nałożonym na nią śpiewem 😉
W każdym razie – melodyjki w midach brzmiały IMO bardziej atrakcyjnie od tego 😀
Genialne! 🙂
Teraz każdy może śpiewać piosenki biesiadne…
Rzućcie okiem na "Crazy Train" – muzyczka jaką można usłyszeć jadąc po niemieckich autostradach, tylko jakoś Ozzy mniej "helmutowato" śpiewa. 🙂
http://www.youtube.com/watch?v=VFZvLprEIpw&fe…
Może i efekt jest kijowy, ale sama technologia robi wrażenie.
W dłuższej perspektywie wydaje mi się to dość przerażające. Może za jakieś 100 lat będzie wystarczyło wprowadzić parę parametrów i komputer wygeneruje samemu gotowy utwór kompletnie eliminując działania twórcze człowieka.
@hering: co innego komponować, co innego komponować (bah,komponować pod gusta użytkownika), wykonywać, tworzyć teksty itd. Tego jeszcze nie ma. Do tego trzeba by bardziej zaawansowanej SI.
@bunyi: Poczytałem i wiem jedno: te programy nie są dla ZU, którzy o graniu/tworzeniu muzyki nie mają pojęcia (takich jak ja). Więc trudno mi cokolwiek powiedzieć.
Oj daleko temu cudeńku jeszcze do profesjonalizmu. Dziwi mnie tylko, dlaczego muzyka gra jak w midach dawnych?? Może sporo zależy od karty dźwiękowej, na której to zostało zrobione 😀
Microsoft tylko kopiuje cudze pomysły! Przecież jest już taki program, do tego lepszy bo:
1. Poslki
2.Komponuje muzyke i układa słowa sam! Wystarczy tylko nacisnąć!
Tu podaje link:
@Azazel: W wielkim skrocie mozna powiedziec, ze wszystko. Poczawszy od samej idei, czyli reimplementacji Uniksa, a skonczywszy na konkretnych rozwiazaniach technicznych w kernelu (od slab allocatora po gang scheduling) i poza nim – wszystko bylo wczesniej gdzie indziej.
Po obejrzeniu przeróbki jednej z piosenek Britney Spears jestem pozytywnie zaskoczony! Taki spokojny, chilloutowy podkład. Tego dało się słuchać, w przeciwieństwie do oryginalnej wersji. Brawo Microsoft!
Najwidoczniej tak miało być 😛 W końcu powiedzmy sobie szczerze ilu przeciętnych zjadaczy chleba byłoby w stanie zaśpiewać naprawdę dobrą piosenkę? A tak większość "tfurczości" stanie się znośna i użytkownicy będą zadowoleni 😉
Osoby komentujące odwołują się do plików .mid (de facto Standard MIDI File), tak jakoby same w sobie były czymś mało udanym, a odtwarzanie ich kojarzyło się bardziej z brząkaniem niż właściwą muzyką. Wszyscy, którzy mają złe wspomnienia w tej dziedzinie, winni są poniekąd sami sobie, bo odtwarzali te midy na kiepskich kartach dźwiękowych.
Dopiero wprowadzenie Sound Blastera AWE32, którego byłem szczęśliwym posiadaczem, pozwoliło szarakom cieszyć się syntezatorem (bazującym na próbkach) bliskim ówczesnym rozwiązaniom high-endowym (to zresztą nie jedyna zaleta tej karty). Różnica była kolosalna w stosunku do pozostałych kart, także wielu późniejszych i tych zintegrowanych.
Już na dużo późniejszym sprzęcie miałem niefortunnie SB PCI128, na którym midy były tak samo beznadziejne jak na starym poczciwym SB16. Na szczęście już Live'y i późniejsze kreatywne twory nie miały i nie mają tego problemu.
AFAIK zintegrowane z płytami moduły dźwiękowe w (znakomitej?) większości nie mają stosownych (lub przynajmniej równie dobrych) syntezatorów (bo kto niby obecnie słucha midów, skoro tak beznadziejnie brzmią – koło się zamyka), a szkoda.
Format SMF jest tak paskudny, ze w zupelnosci moge sie z teza o malej udatnosci zgodzic. Ale to obchodzi developera, a nie uzytkownika.
Fakt, ze sporej ilosci ludzi MIDI kojarzy sie z czyms ze wczesnych lat dziewiecdziesiatych, bo wtedy mogli miec z nim stycznosc (przy konfiguracji duke3d, chociazby) i slyszeli efekt, a Vangelisa czy innej dobrze brzmiacej elektroniki juz z MIDI nie kojarza, mimo ze mogliby. MIDI nadal jest podstawa dzialania dowolnego studia czy koncertu – po MIDI lata nie tylko muzyka, ale tez konfiguracja sprzetu czy kontrola oswietlenia.
A karty dzwiekowe – nie tylko zintegrowane, ale takze profesjonalne – nie maja sensownych syntezatorow, bo nie sa potrzebne – to samo duzo lepiej moze robic softsynth.
Akurat nie taką udatność miałem na myśli. Chodziło mi bardziej o to, że w praktyce to działa i wręcz całkiem nieźle.
Format SMF jako format w istocie jest okropny (patrząc od strony programistycznej). Myślałem kiedyś, że na szybko uda mi się po przejrzeniu specyfikacji napisać własny parser MIDI (chyba nie znalazłem wtedy pasującej mi biblioteki), ale ostatecznie na przejrzeniu się skończyło. Może to tylko mój brak cierpliwości? 🙂
Chyba czasem przydałby się taki muzyczny odpowiednik PPM, jakiś PMN – portable music notes file format. Może jest już taki, a nie wiem o nim?
W dzisiejszych czasach, gdy kompy z dwoma procami a każdy po cztery rdzenie nie są niczym szczególnym (nie mówię tu akurat o Kowalskim, on może tego nawet nie wykorzystać, tylko przynajmniej o jakichś pół-profesjonalnych zastosowaniach), coraz więcej można przerzucać na soft (i nie mówię, że ze złym skutkiem) i coraz mniej nas to kosztuje. Za to 10 lat temu software'owe generowanie dźwięku na bazie mida z wykorzystaniem wysokiej jakości banku brzmień (nazwy aplikacji do tego w tej chwili nie pamiętam) zajmowało dłuższą chwilę…
@przemoc: Fakt, dziala. Mi cierpliwosci starczylo, wiec jakbys potrzebowal biblioteki do obslugi (zapisu, odczytu, przeliczania czasu itd) plikow MIDI, to poguglaj za 'libsmf'. 😉
A co do PNM – no chociazby wlasnie pliki .mid, ktore obsluguje wlasciwie wszystko, albo MusicXML.
@trasz: Dzięki, w wolnej chwili zapoznam się bliżej. Mnie akurat interesują tempo i stricte nuty, czyli zasadniczo wysokości i czasy trwania dźwięków (w wybranych ścieżkach).
Tak w ogóle założyłbyś stronę temu projektowi (w sensie pod libsmf.sf.net) i dał tam chociaż to co doxygen wypluwa, co ułatwiłoby szybkie przejrzenie interfejsu tego liba (nie mam akurat *nixa bezpośrednio pod ręką, żeby samemu wygenerować dokumentację, stąd moje narzekanie, którym przejmować się nie powinieneś).
MusicXML? Nie słyszałem, ale jak widzę ile tam pisania jest (cały ten XML-owy narzut), to chyba podziękuję.
@trasz: To się nazywa otwartość na potencjalnych użytkowników własnych rozwiązań. Tylko pogratulować podejścia! 🙂
Niech się zakończy sesja (standardowo w tym czasie wszystko robi się chętniej od nauki, ale te minimum odpowiedzialności trzeba jednak zachować) i w pracy nadrobię zaległości, to w PCSpk (będącym wiecznie w stanie alfa) dodam jakąś obsługę plików SMF (bezpośrednią lub poprzez konwerter – jeszcze nie wiem).
W takiej sytuacji ostatnia moja prośba:
Dodaj swój projekt na freshmeacie, żeby był łatwiejszy do znalezienia przez potencjalnych zainteresowanych. No i bym mógł w przyszłości wskazać zależność od niego tamże. 😉
Dodaj komentarz