Rozproszony system kontroli wersji, Mercurial, został właśnie wydany w wersji 1.0. To dosyć szybko jak na zwyczaje FLOSS, ponieważ projekt ma niecałe 3 lata.
Bezpośrednim impulsem do powstania Mercuriala było (podobnie jak w przypadku gita) zakończenie darmowej wersji BitKeepera. Zasadnicza część kodu Mercuriala jest napisana w Pythonie z niewielkim fragmentem w C. Jego zalety to prostota, szybkość działania, skalowalność i rozszerzalność. Mercurial jest licencjonowany na GNU GPL. O programie powstała książka “Distributed revision control with Mercurial” (na Open Publication License). Jej autorem jest Bryan O’Sullivan, który opowiadał o nim także dla Google. Dla naszych czytelników interesujące będzie zapewne porównanie z gitem i Subversion.
Mimo stosunkowo młodego wieku Mercurial doczekał się wielu znaczących użytkowników. Jest wykorzystywany w takich dużych projektach FLOSS jak Xen, OpenSolaris, OpenJDK, ALSA, OLPC czy Mozilla, a ostatnio także NetBeans.